Hallo allemaal,

Daar ben ik weer. Het duurde even iets langer, want ik was druk met van alles en nog wat...

Ik zal proberen een beetje te updaten. Mijn werk in de bibliotheek van de adoption center zit erop. Ik heb alle boeken nu in de computer verwerkt en geordend. Hopelijk blijft het een beetje geordend. Ik had veel geduld nodig want de kinderen weten hier niet echt hoe ze met boeken om moeten gaan. De kleine kinderen laten ze overal slingeren en de ouderen willen heel behulpzaam zijn en sorteren alle boeken op grootte ipv op catagorie:)
Maar uiteindelijk zit er nu toch een systeem in en ik hoop dat ze dat kunnen behouden. Deze week ga ik nog 4 dagen in de clinic werken en dan ga ik vrijdag met Liza en Jackie naar Pangasinan. Hopelijk kunnen we daar ook met een bootje varen (misschien The Hundred Islands: 100 kleine eilandjes bij elkaar). En maandag brengen zij me naar San Fernando in La Union. Daar blijf ik dan voor 4 weken. Eventuele post die dus verstuurd is ontvang ik pas 6 december als ik weer terug in Manilla kom.
Afgelopen week heb ik in de adoption center ook kerstkaarten vertaald van Engels naar Italiaans. Dat zijn de briefjes die de kinderen hebben geschreven voor hun fosterparents in Italie. Dat was erg leuk om te doen, maar ook lastig want ik had geen woordenboek. Dus hebben we het zo gedaan dat de dingen die ik niet wist te vertalen in het Engels zou laten. Ik heb meer dan 100 briefjes kunnen vertalen, dus daar ben ik wel tevreden mee... Ook wel goed om mijn Italiaans weer een beetje op te halen.
Deze hele week stond er bij de housing van Bukas Palad een tent voor de poort waar de mensen kwamen om te gokken. Ze vertelden mij dat de mensen dat soms opzetten wanneer er iemand begraven moet worden: zo verdienen ze hun geld voor de begravenis. Eigenlijk is het illegaal maar de major van het stadsdeel kijkt er niet naar om: legaal illegaal gokken dus.
Vrijdag ben ik 's middags met Jackie en Liza naar Quiapo geweest. Ik was wel een beetje zenuwachtig want van tevoren hadden een aantal mensen me wel bang gemaakt. Zoals Carmen die zei dat ik daar echt niet moest komen als buitenlander dat ze genoeg verhalen kende van buitenlanders die bedreigd worden. En anderen zeiden dat ik geen tas mee moest nemen en ook niet mijn portemonneetje om mijn nek, want dat zouden ze eraf rukken ook al zit het onder mijn kleren. En geen sieraden dragen. Maar Liza zei dat het allemaal wel meeviel. Ik heb geen sieraden gedragen, maar wel mijn tas meegenomen. Het is daar inderdaad gigantisch druk en je ziet daar ook veel meer moslims, maar ik vond het allemaal heel erg meevallen. Ik denk dat je gewoon goed moet opletten. Alles is er ontzettend goedkoop. We hebben er steentjes gekocht waar we onze eigen sieraden mee gaan maken. En ik heb oorbellen gekocht voor 20 cent en ook een haarclip. Daarna zijn we naar Robinsons geweest om Highschool Musical 3 te kijken. Dat was hartstikke gezellig in een mooie bioscoop. Toen we terugkwamen was het al half 11, maar we moesten nog terug naar het gebouw van Bukas Palad om internet af te sluiten. Het gebouw is vijf hoog en het kantoor zit op de derde verdieping. Dus moesten we onszelf insluiten en naar boven. Klein probleempje (voor mij tenminste:)) de kakkerlakken hadden na de zonsondergang hun heil gezocht op de trappen. Dus ze liepen overal. Ik vond het echt een hele opgave om boven te komen en niet te gillen. Ik had gewoon open schoenen en ik moest er tussendoor stappen, maar ze dribbelden overal. Ik voelde me net een personage in een computerspel dat van plaats naar plaats moet springen. Erg griezelig. Toen we naar beneden gingen was het donker, dus zag ik ze in ieder geval niet :)

Zaterdag ben ik naar Tita geweest, zij is de vrouw die ik in Nederland ook al had ontmoet. Ze woont samen met haar man en zoontje Wim in Tondo. Eerst zou ik alleen 's middags blijven, maar ze wilden graag dat ik ook bleef slapen dus dat was prima, vond ik ook erg gezellig. Ook al had ik niks bij me en moest ik mijn lenzen in water bewaren. De Filipijnse mensen zijn zo gastvrij, het maakt ze allemaal niks uit dat het onverwacht is. Zondagnacht ben ik daar nog een nachtje blijven slapen, omdat ze ook graag met mij wilden barbecuen op het dakterras, dat was erg gezellig en je kan er heel ver kijken. Ook is het er wat koeler. En Wim vond ook dat ik moest blijven, want ik was tenslotte nog maar een dagje geweest:)

Voor iedereen die trouwens vind dat ik nog steeds heel wit lijk: dat klopt, ik zie hier nauwelijks zon, omdat de Filipijnen graag schuilen voor de zon, zelfs wanneer ze naar het strand gaan, maar misschien dat ik in San Fernando wat bij kan kleuren. Het is hier nog steeds erg warm: 30 graden zowel overdag als 's nachts.

Het volgende bericht komt vanuit San Fernando, maar heb nog geen idee wanneer ik daar een computer kan bereiken. Heel veel groetjes voor iedereen en heel veel liefs,

Sacha