Dagelijkse gang van zaken

Ik zit hier nu al bijna weer 2 maand en ik verbaas me over het feit dat ik zo snel gewend ben geraakt aan een boel dingen. De armoe, de soms erge stank, de vervuiling, de drukte, de kakkerlak :) (nog steeds niet mijn grote vriend).
Ik zal jullie een beetje op de hoogte brengen waar ik momenteel mee bezig ben.
Het programma is een beetje veranderd. Ik weet niet meer of ik het in vorige berichten vermeld had, maar de bedoeling was dat ik op alle afdelingen wat ervaring op zou doen. Bukas Palad heeft de volgende afdelingen:
*The Learning Center (peuter/kleuterschool): daar was ik in augustus/september
* The adoptian at long distance Center: daar werk ik nu
* The clinic (tuberculoseprogramm): daar werk ik de eerste week van november en misschien ook in december.
* The production (het maken van kaarten, naaien etc.): nog niet bekend wanneer ik daar ga werken.

11 november ga ik naar de vestiging van Bukas Palad in San Fernando La Union (in het Noorden van Luzon) om daar te werken. Het is aan het strand, dus een hele andere omgeving. Dan kom ik in december terug in Manilla om te helpen met de voorbereidingen voor kerst. Dan ga ik eind december naar Tagaytay om vakantie te houden en daarna daar te werken in Bukas Palad. En dan kom ik eind januari terug in Manilla om hier mijn laatste weekjes te zijn. Als ik het zo schrijf lijkt de tijd echt heel kort.

Maar nu werk ik dus in the adoption center. De bedoeling is dat ik tutorial (bijles) geef aan de kinderen, maar we hebben gemerkt dat dat erg lastig is omdat veel kinderen slecht Engels kunnen of te verlegen zijn om te praten. Dus nu ben ik volop bezig met het organiseren van de bibliotheek hier. Daarnaast zijn we heel druk bezig met het organiseren van de kerstkaarten voor de fosterparents. Er zijn bijna 900 kinderen die naar school kunnen via de fosterparents/adoption center. Die kinderen komen 1 x per week hier langs om tutorial te krijgen, te eten te krijgen en een toelage voor hun studie. De kinderen zijn van basisschoolleeftijd tot en met vervolgstudie (college/university).
Ik heb ook al gemerkt dat je je spullen hier echt niet zo maar kan laten staan. Want ik had mijn pennenbakje op tafel staan en was aan de andere kant van de kast aan het werk. Er waren een heleboel kinderen en later kwam ik erachter dat al mijn pennen weg waren. Dat vonden ze natuurlijk hele mooie pennen en dat kennen ze niet. Ik kan het ze niet kwalijk nemen maar het hoort natuurlijk niet. Dat is ook het probleem met de boeken: we hopen dat ze begrijpen dat het belangrijk is dat iedereen daar gebruik van kan maken en dat ze die dus niet zomaar meenemen. Samen met Carmen ben ik een systeem aan het bedenken. We moeten ook regels ophangen, want ze pakken de boeken ergens uit en laten het ergens anders weer slingeren.
Daarnaast is het erg grappig wat voor een soort boeken ik tegenkom. Ze hadden gigantisch veel encyclopedia, maar allemaal van voor 1970. Ik heb het voor elkaar gekregen dat we een heleboel van die boeken wegdoen (verkopen of weggeven) want het neemt heel veel plaats in. Zo heb ik er net nog een boek uitgevist over embryologie (gedateerd: 1946). Ik denk niet dat die informatie nog erg up to date is:))
Ik heb ook een paar kinderen geprobeerd uit te leggen wat Egypte is. Dat het een ander land is in een ander continent. Ik heb met een atlas proberen uit te leggen, maar er waren kinderen bij die volgens mij niet eens begrepen dat de wereld rond is. Dat merk ik hier soms heel erg: dat de algemene ontwikkeling van de arme bevolking ech heel laag is. Zo vroeg een van de leerkrachten van de learning center mij om de verkeersregels uit te leggen. Ik zei dat ik niet zeker wist of ze hier dezelfde regels hebben als in Nederland. Ze zei: ik wil alleen graag weten wat het betekent als het stoplicht op rood of groen staat:)) eerst dacht ik dat dat een grapje was, maar ze meende het echt. Misschien dat ze zelf nooit op het stoplicht let, want iedereen steekt hier gewoon over wanneer hij wil.

Afgelopen weekend heb ik voor het eerst krab en garnalen gegeten. De krab vond ik niet echt lekker, ook al is het een delicatesse hier: erg lastig te eten, voordat je het opengepeuterd hebt en er zit maar weinig in dat je kunt eten (beetje wit, net als vis, maar smaakt anders en geel: dat zijn de eitjes). De garnalen vond ik wel lekker.
Op zondag ben ik een dag naar Tagaytay geweest, maar opnieuw mijn fototoestel vergeten. Daar wilden wat filippijnse meisjes met mij op de foto. Ik kende ze niet, maar ik ben blank, dus dat is bijzonder. Als dank kreeg ik een chupachuplolly. Daarna at ik ook nog gefrituurde gesuikerde banaan. Mijn kies kon deze combinatie niet verdragen en mijn vulling brak eraf.
Dus ben ik gisteren naar de tandarts geweest: weer een hele ervaring op zich. Ik lag in de stoel en in de hoek boven mij hing een televisie. Ik kon ondertussen film kijken met geluid. Wat minder prettig was was dat de tandarts zelf ook de film aan het volgen was terwijl ze met mij bezig was. Om nog maar te zwijgen van hoe de instrumenten er hier uitzien in vergelijking met de nederlandse behandelkamer. Maar ze heeft haar werk goed gedaan: het gat is gevuld en ik zie en voel er niks meer van. Ze zei wel dat ze bang was dat er een kroon op moet, dus ik hoop maar dat dat niet hoeft.

Gisteren kwam ik erachter dat mijn oplader van de mobiel stuk is. Dus Sarah ik kreeg je berichtje pas later: als nog bedankt. Ik kon gelukkig bij een ministop-winkel mijn telefoon opladen. Ongeveer 7 eurocent voor 10 minuten. Maar dat is natuurlijk niet handig om elke keer te doen, dus heb ik een nieuwe oplader gekocht (kost maar 2 euro).

En wat ik nog vergeten ben. Vrijdag had ik erg veel last van mijn rug (door dat werk in de bibliotheek natuurlijk) en toen heeft Cheeto, een man van kantoor, mij een behandeling van chinese energietherapie gegeven. Heel apart op afstand maakt hij bewegingen rondom je lichaam. Ik moet zeggen dat het volgens mij niet echt veel heeft geholpen, maar hij zei ook dat het alleen werkt als je erin gelooft:) En als nuchtere hollander ligt daar natuurlijk bij mij het probleem:)

Nou dat waren zo een paar dingetjes die ik met jullie wilde delen. Ik zal een paar foto's van de bibliotheek toevoegen en van mijn huisje.
Opnieuw bedankt voor de mailtjes en reacties en veel liefs,

Sacha