San Fernando en Baguio

Ik zit nu al weer een tijdje hier in de Bukas Palad in San Fernando. Ik heb het super naar mijn zin hier. Halve dagen help ik in de school en halve dagen op kantoor. Op dinsdags gaan we naar een plaats in de stad waar we de leerlingen hun toelage geven en wat te eten. Vorige week zijn we naar het strand geweest. Daar zag ik twee vissers, 1 met 1 been en 1 met maar 1 arm. Dolores vertelde me dat dat komt omdat ze met dynamiet vissen, dat is illegaal, maar het levert hen meer vissen en dus meer geld op dus...
Ik zal ook een filmpje op de site zetten van de kinderen die het volkslied zingen, dat doen ze elke dag voordat ze beginnen met school, ze hebben ook een schoollied en ze doen ochtendgymnastiek:erg schattig. Ik heb ook al voorgelezen in Tagalog (de taal hier). Niet dat ik er ook maar iets van begreep, maar volgens de leerkracht begrepen de kinderen het wel. Je spelt het zoals je het uitspreekt, dus dat is een voordeel:)

Afgelopen weekend ben ik naar Baguio geweest. Een aantal vrienden van Mary Ann hebben me een ronleiding gegeven. Dat is het leuke hier in de Filipijnen, de mensen zijn zo gastvrij dat je je overal meteen thuis voelt. Zaterdag ging ik met een piepende bus 2 uur lang omhoog de bergen in. Baguio is een stad in de bergen en het is er erg koel, zo'n 13 graden. Het lijkt op sommige plaatsen of je de wolken aan kunt raken. We slingerden met de bus omhoog lans een weg met veel s-bochten. Maar de chauffeur was roekeloos genoeg om overig verkeer in te halen valk voor elke bocht. Dus af en toe hield ik mijn hart vast...
In Baguio werd ik opgewacht door Ladin en Kleng. We gingen naar Good Shepherds, daar maken ze jam van de vruchten die ze daar telen en er is een heel mooi uitzicht. Daarna gingen we naar Mine's View, eveneens een prachtig uitzicht op de bergen met alle geimproviseerde huisjes. Beneden kon je de witte grafstenen zien van de kinderen die daar liggen begraven. Het zijn de kinderen die naar beneden zijn gevallen (Ladin vertelde dat dit ongeveer 2x per jaar voorkomt, niet alleen kinderen maar ook mensen met te veel alcohol op) 's middags gingen we naar Tam-Awan daar hebben ze de huisjes van de oorspronkelijke bewoners van de bergen. Er zijn nog steeds 'natives' maar die wonen echt op afgezonderde plaatsen en niet meer op deze berg. Het is dus een soort van openluchtmuseum geworden. Erg interessant om te zien. Zo was er een vruchtbaarheidshut, waarin de man en vrouw uit konden proberen of ze kinderen konden krijgen. Was dat het geval dan konden ze met elkaar trouwen. Zondag was het erg koud en het regende en was bewolkt, dus hebbenwe een beetje rondgehangen rond de mall en de kathedraal. We hebben gegeten bij Mc Donalds en vor mij was het errug vreemd dat Ladin en Cris hun patat in de Mc Flurry (ijs!) dipten, wat volgens hun heel normaal is:) Ze wilden ook dat ik de 'balut' uit zou proberen: een eendenei, waarin het embryo half is uitgebroed dus je eet ook de veertjes en kleine botjes... ik zag ook het 1dag oude kuiken geroosterd aan een sateprikker, maar nee dank je... ik probeer het niet eens ook al is het volgens hun erg lekker. Na het eten hadden we pica, pica ( iedereen nam snacks en zoutjes mee: dat noemen ze chichiria) Nou jullie dachten waarschijnlijk dat ik veel van chips hield>.. Hier eten ze gigantisch veel: we waren met z'n zevenen en de hele tafel lag bezaaid met chips (8 zakken), koekjes, nootjes, wafelstengels, snoep etc. Echt ongelooflijk, ik zei van te voren dat we dat nooit op zouden maken, maar we kwamen dicht in de buurt. En het vreemde is dat ze volgens mij kunnen eten wat ze willen zonder dik te worden. Ook ik eet hier meer dan in Manilla. Ik ben nu gewend geraakt aan het 5 x per dag eten: ontbijt, tussendoortje (meestal rijstepap of fruit), uitgebreide lunch met rijst, tussendoortje (meestal restjes van lunch), avondeten (weer uitgebreid met rijst).

Mama van harte gefeliciteerd met je verjaardag. En aan iedereen: opnieuw bedankt voor al jullie reacties en mails, dat is echt superleuk om te lezen. Ook al zit ik aan de andere kant van de wereld dan voelt het toch dat de wereld maar heel klein is.