update

Vrijdag 12 september was het 25 jarig jubileum van Bukas Palad. Overdag zijn we bezig geweest met de voorbereidingen. Ze hadden generale repetitie voor de sketch. De letters, waar ik aan meegeholpen heb werden opgehangen etc.
Er kwamen zo'n 200 gasten en het verliep erg goed. Er was een groepje van de pre-school die een dansje deed: erg schattig.
Er was ook een groep bejaarde dames die een dans deden: erg stoer.
Daarna ben ik naar Miranda gegaan in Quezon City. Zaterdag ben ik met Lori en Marjoline (allebei leerkrachten, maar niet van Bukas Palad) op stap gegaan. Langs de treinsporen zag ik nog meer krotten. Lori vertelde me dat er ook mensen zijn die met 'voorbedachte rade' ergens een krotje bouwen in de hoop geld op te strijken wanneer de landeigenaar daar iets wil bouwen en ze uit moet kopen.

We zijn naar een groot park geweest met standbeelden van allemaal filippijnse helden. Stom, stom, stom ik was mijn camera vergeten.
Daarna zijn we met de 'kalesa' (paard en karretje/koetsje) naar intramuros gereden.
Daar heb ik hen een rondleiding gegeven aangezien zij er heel lang niet geweest waren en ik was er vorige week zondag ook al. Dat was wel erg grappig. Een Nederlandse gids voor Filippijnse mensen in Manilla. Toen zijn we met de taxi naar het Manilla Hotel geweest (om naar de wc te kunnen). Voordat de taxi erdoor mocht werd onder de motorkap en in de kofferbak geinspecteerd of er geen bom in zit (volgens Miranda is dit erg overdreven want ze kijken niet in het midden van de auto waar natuurlijk ook een bom kan zitten) Ze houden hier erg van uniformen/insignes/checken van bagage etc. (met andere woorden: belangrijk doen). Het Manilla Hotel was gigantisch, maar wij hoefden er alleen maar naar de wc.
Van daaruit zijn we met auto naar Mall of Asia geweest voor het avondeten. Lori wilde dat ik typisch filippijns eten zou proeven, maar dat restaurant zat propvol en er was een wachtlijst, dus hebben we gegeten in een mediterenean restaurant, haar zus is daar manager. We hadden pizza en kebab. Erg lekker.
Er zijn nu toch ook wel dingen hier die ik echt lekker vind:

* Loempia's: heb ik zelf gemaakt, lijken op vietnamese loempia's waar ik zo gek op ben.
* stickey rice (samengeperste rijst verpakt in palmboombladeren en je dipt het in de suiker)
* Tilapia: vis, die ik zelf nog moest fileren, je ziet het oog nog, maar gelukkig eet je dat niet op.

Dit doet me trouwens denken aan zaterdag. Miranda vroeg van tevoren of ik al een keer naar de markt geweest was. De eerste dag dat ik hier was, was ik idd naar de markt geweest, maar dat was alleen groente en fruit wat ik had gezien. Dus toen ik met Jasmin meeging schrok ik toch wel een beetje. We gingen een overdekte hal binnen, waar het heel donker was en vochtig. Boven de kraampjes was tl-verlichting. Eerst kwamen we langs de vis. De ingewanden van de vis worden er daar ter plekke nog uitgehaald. Toen kwamen we bij de vleesafdeling. Ik kan moeilijk beschrijven hoe dat was om te zien. Varkenskoppen aan haken, varkenspoten ook. Het vlees ligt verspreid. Iedereen mag er aankomen met zijn handen om te kijken of het vers is (hoe heet die meneer van de smaakpolitie ook alweer? die zou de hele markt afkeuren). Jasmin vroeg of het ok voor mij was om dit allemaal te zien. Ik zei dat het prima was, met in gedachten dat ik blij ben met dat ik hier geen vlees eet.
Ik begin me hier nu thuis te voelen, ik heb echt zin om morgen weer aan het werk te gaan. Wat nog wel wennen is, is het wassen van mijn kleren. Na 1 dag moet je alles weer wassen en je moet het minstens 4 keer uitspoelen. Dus na een weekend weg ben ik een vol uur bezig met de was. Maar goed, het geeft wel extra voldoening als alles dan weer schoon is.
Nou tot het volgende bericht, bedankt voor jullie lieve berichtjes over het overlijden van oma.

Liefs Sacha