Villages of 'the rich'

Zaterdag ben ik mee geweest uitnodigingen rondbrengen voor het 25 jarig jubileum: dat is vrijdag. We kwamen in allerlei villages: wijken, of zeg maar aparte stadsdelen van Manilla, waar alle grooote huizen staan. Voordat je erin mag wordt er gecontroleerd en wordt het nummerbord genoteerd. Het is een heel andere wereld. Ineens zijn de straten leeg en schoon, je ziet veel bomen en tuinen. Raar hoor dat contrast. De mensen die je buiten ziet zijn de mensen die in de huishouding helpen of de chauffeurs. Miranda vertelde me dat ze sommige kinderen in de klas heeft, op de international school, die nauwelijks weten dat de armoede ook bestaat. Ze komen vanuit hun rijke wijk in een auto met geblindeerde ramen. Wat een contrasten in dit land.

In het begin vond ik het maar raar dat iedereen hier als het ware op straat leeft, maar het heeft toch ook wel wat. Wel gezellig eigenlijk.
Ik was trouwens vergeten te vertellen dat ik ook nog een vieze kakkerlak in mijn bed gevonden heb. Gelukkig ontdekte ik dat pas toen ik al uit bed was, anders was ik wel gaan gillen. Ik snap trouwens niet hoe hij heeft kunnen indringen in mijn door het muskietennet bewaakte bed. Toch nog maar beter vastmaken dat net. Gisteravond regende het hier heel erg hard. De straatjes stonden helemaal blank en dat onweer: echt niet gezellig meer. Het licht flikkerde even, maar bleef het gelukkig wel doen.

Deze week zal ik druk bezig zijn met de voorbereidingen voor het jubileum dat is aanstaande vrijdag. 's morgens zijn er wel kinderen, maar 's middags gaan we aan de slag voor het decor. Ik merk trouwens wel dat de mensen hier vaak niet erg efficient werken. Veel dingen worden dubbel gedaan of met heel veel mensen wordt aan hetzelfde gewerkt. Daarnaast is het heel grappig hoe met de tijdklok omgesprongen wordt. Vandaag was het half 5 toen we klaar waren met het knippen van letters. Maar omdat er gewerkt moet worden tot 5 uur, gingen alle leerkrachten in een lokaal zitten wachten en kletsen tot het tijd was. Wanneer ik dan om 1 minuut voor 5 mijn kaart in de klok steek zeggen ze: oh, je moet nog wachten want het is nog geen 5 uur.

Ik heb trouwens de eerste post ontvangen: van mijn familie, van ome Henk en tante Riekje en van Joske en Randy (5 september aangekomen= 2 weken bijna). Heel erg bedankt: hartstikke leuk. Daarnaast blijft het heel leuk om jullie reacties/mail te lezen. Ik kijk er echt naar uit elke keer wanneer ik internet open.

Zondag trouwens ook nog naar Intro Muras geweest: het historische centrum: vestiging van de Spanjaarden. Ook de grote kathedraal heb ik gezien, daar was een bruiloft aan de gang: leuk om te zien.

Wim: groeten terug van Tita en Wim. Waarschijnlijk ga ik dit weekend weer naar Miranda, en zal haar dan zeker de groeten doen. Ik weet trouwens niet wie je bedoelt als de leerkracht met het haar voor het gezicht, want volgens mij ben ik dat zelf???

Heel veel groetjes aan de leerkrachten van het Timpaan: hoe is de start van het nieuwe jaar? En van de Martinusschool?

Ook leuk steeds wat van mijn oude buren te lezen: knap dat jullie zo wegwijs zijn op het internet.

Anke en Ellen bedankt voor jullie reactie/mail. Waarschijnlijk mis ik er nog een heleboel. Iig heel erg bedankt allemaal.