Ja, ja, lekker fanatiek...

Ik had niet van mezelf verwacht dat ik zo veel berichten zou gaan plaatsen. Het zal wel komen doordat ik zoveel meemaak op het moment en eigenlijk niet echt iemand heb om het mee te delen. Ik zit tussen allemaal mensen die niet anders kennen dan deze wereld. De andere vrijwilligers die namelijk op Bukas Palad werken zijn allemaal filippino's.
Vandaag ontmoette ik een meisje van 18 jaar, ze heeft al twee kinderen. het oudste dochtertje zit in de klas waar ik was en is dus minstens 4. Ze is getrouwd op haar dertiende. Ze lijkt zelf nog een kind. Zo hoor ik veel verhalen van mensen waar je wel van schrikt. Zo is er een leerkracht die haar man 2 jaar niet zal zien omdat hij nin het buitenland werkt. Zij blijft hier wonen met 2 kinderen en werkt. Zij was niet de eerste die me zoiets verteld. Er zijn miljoenen filippino's ge:emigreerd naar rijkere landen (Australie, Amerika, Midden-Oosten maar ook Europa). Dit zijn vooral de mensen met een goede baan. Zij verdienen veel meer in het buitenland. Dat is ook het probleem in de gezondheidszorg hier. Alle goede artsen vertrekken voor een beter salaris naar het buitenland. Zo blijft het grote percentage armen achter en dit percentage groeit ook op deze manier. De kloof tussen rijk en arm lijkt onoverbrugbaar. Een middenklasse is er nauwelijks.
Toch hoor ik ook hele mooie verhalen van mensen. Zo was er een meisje dat dankzij Bukas Palda naar school kon, via het longdistance adoption programma (soort van Foster Parents). Zij werkt nu bij een groot kantoor. En ze is zo dankbaar. Daar kan ik nog wat van leren. Als je in Nederland bent, sta je er niet bij stil dat je het zo goed hebt. Ik vond het altijd vanzelfsprekend dat ik naar school kon, soms zelfs vervelend...
De kinderen die hier naar de pre-school komen krijgen ook een maaltijd. Voor die tijd moeten ze handen wassen en na die tijd poetsen ze hun tanden. Dit laatste is zeker nodig, want er zijn veel kinderen diedit thuis niet doen, je ziet veel rotte tandjes. Ook een goede maaltijd is van belang, dat merk je ook aan hoe zet eten. Er zal niemand zijn die zegt: dat lust ik niet... en vaak willen ze nog meer. Helaas kan ik dat van mezelf niet zeggen. Ik wist dat het eten het grootste probleem zou worden. Gelukkig hebben ze hier ook spaghetti en aardappels en bepaalde vis is ook erg lekker. Ik mis echter wel de Hollandse boterham.
Ik had trouwens nog niet verteld achter wat voor een computer ik zit. Het beeldscherm is oud maar ok, de systeemkast echter rammelt aan alle kanten en om de computer niet oververhit te maken schuiven we de ventilator ervoor. Het internet wordt langzamer, ik hoop dat het nog een tijdje stand houdt. Zo nu vind ik het wel weer even genoeg.
Miriam + Douwe: hoe is het met jullie huis: en de interactieve tv?
Jolande: GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG!!!!!(sorry dat ik geen kaart stuur, maar ik heb nog geen idee waar ik die zou moeten posten en dergelijke)

PS Ik heb trouwens ook een facetowel (doekje dat je voor je mond kan houden) gekocht ivm de af en toe toch wel smerige smog

Ps2 Ook erg leuk om de reacties van (oud)collega's te lezen. Dank jullie wel.